കല്യാണം കഴിഞ്ഞ് പ്രിയതമയെ തനിച്ചാക്കി ഗൾഫിലേക്ക് തിരിച്ചു വന്നപ്പോൾ
പിന്നെ എങ്ങിനെയെങ്കിലും
തിരിച്ചു നാട്ടിലെത്തണമെന്നായി….കൂലിപ്പണിയെടുത്താലും ഈ വിരഹ
വേദന സഹിക്കാൻ വയ്യ.. വിസ തന്ന
ബന്ധുവിനോടുള്ള ‘ബഹുമാനം‘ അണപ്പല്ലുകൾക്കിടയിൽ അമർന്നു ഞെരിഞ്ഞു..
തീരുമാനം പെട്ടെന്നായിരുന്നു.. ജോലി രാജി
വെക്കുക. ഉടനെ നാട്ടിലെത്തുന്നതാണെന്ന് ഭാര്യയെ അറിയിച്ചു.. ആരോടും പറയരുതെന്ന് പ്രത്യേകം പറഞ്ഞു..
അവളും അത് തന്നെ എല്ലാവരോടും
പറഞ്ഞു.. ‘ഈ വിവരം
ആരോടും പറയരുതെന്നാ ഇക്ക പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്.. അത് കൊണ്ട്
നിങ്ങളാരോടും പറയണ്ട..” അവരും അങ്ങിനെ
തന്നെ അനുസരിച്ചു.. അങ്ങിനെ സംഗതി കുറച്ച് കുറച്ച് പിന്നെ മൊത്തം ‘.വിക്കി..ലീക്കായി’
പ്രിയതമയൊഴിച്ച് മൊത്തം കുടുംബക്കാരും ഐക്യത്തോടെ പ്രതികരിച്ചു..’ എങ്ങിനെയെങ്കിലും കുറച്ച് കൂടി പിടിച്ച്
നില്ക്ക് “ എടുത്തു ചാടി ഒന്നും
ചെയ്യരുത്.. എല്ലാം ശരിയാവും.. അവരോടെല്ലാവരോടും തോന്നിയ ദേശ്യം മുഴുവനും കടിച്ച് പിടിച്ചു .. എല്ലാവർക്കും ഓരോ വിസയെടുത്ത്
ഇവിടെ കൊണ്ട് വന്ന് ഇവിടുത്തെ ‘സുഖം’
അനുഭവിപ്പിച്ച് വിടണമെന്നുണ്ടായിരുന്നു.. പിന്നെ ക്ഷമിച്ചു.. അതിനൊക്കെ വല്യ ചിലവാകുമെന്നതിനാൽ
അമ്മോസൻ (പെണ്ണിന്റെ ഉപ്പ)
ഗൾഫിലായിരുന്നു അദ്ദേഹം കുതിച്ചെത്തി റൂമിൽ ..നീണ്ട ചർച്ചകൾക്ക്
ശേഷം തീരുമാനമായി .. അടുത്ത അവധി വരെ
ജോലി തുടരുക.. അപ്പോഴേക്കും നാട്ടിൽ എന്തെങ്കിലും പരിപാടി ആസൂത്രണം ചെയ്യാം.. എന്നിട്ട്
സന്തോഷായി രാജി വെച്ച് നാട്ടിൽ പോകാമല്ലോ.. ഏത്..! അമ്മോസന്റെ
ഉപദേശം തള്ളിക്കളയാൻ തോന്നിയില്ല..
നാട്ടിൽ പണിതീർത്ത ഇരു നില വീടിന്റെ
അകവും പുറവും പകർത്തിയ ആൽബത്തിൽ ദൃഷ്ടികളൂന്നി കാദർക്ക
പറയുകയാണ്… ഇപ്പോൾ 30 വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞു.. ശമ്പളമൊക്കെ
കുറവായിരുന്നെങ്കിലും എല്ലാ വർഷവും നാട്ടിൽ പോകാൻ പറ്റിയതിനാൽ 30 മാസത്തെ ജീവിതം മിച്ചം..
രണ്ട് മക്കൾ ഒരു മകനും ഒരു മകളും.. മോളുടെ വിവാഹം കഴിഞ്ഞു. ഇനി മോനെ ഇങ്ങണ്ട് കൊണ്ട് വന്ന് ഒരു
ജോലി ശരിയായാൽ അവസാനിപ്പിച്ച് പോണം…ഇനി വയ്യ.. കാദർക്ക ബാക്കി നിൽക്കുന്ന ആഗ്രഹങ്ങൾ പങ്കുവെച്ചു..
അധികം വൈകാതെ കാദർക്കാടെ മകൻ ഷെമീറും ഗൾഫ് മണലാരണ്യത്തിലെത്തി.. കാദർക്കാടെ കമ്പനി തന്നെ വിസ
നൽകി.. ഓഫീസിൽ ക്ലറിക്കൽ ജോലി..
ജോലി സ്ഥലം മാറിയതിനാൽ കാദർക്കാടെ റൂമിൽ നിന്ന് മാറേണ്ടി വന്നെങ്കിലും വാരാന്ത്യങ്ങളിൽ
ഒത്തുകൂടാനും എന്നും ഫോൺ ചെയ്ത് വിശേഷങ്ങൾ
പരസ്പരം കൈമാറാനും ഞാൻ മറന്നാലും കാദർക്ക മറക്കാറില്ല.
വീട്ടിലിപ്പോൾ ഭാര്യ ഒറ്റയായി.. കാദർക്ക മകനുമായി തിരിച്ചു പോക്കിനെ പറ്റി ചർച്ച ചെയ്തു ..മകനും പിന്തുണ അറിയിച്ചു.. അങ്ങിനെ കാദർക്ക നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാൻ വീണ്ടും തീരുമാനിച്ചു. .. പ്രിയതമയ്ക്ക് ഫോൺ ചെയ്ത് പറഞ്ഞു.ഞാൻ കേൻസൽ ചെയ്ത് നാട്ടിൽ വരുകയാണ്..ഈ വിവരം എല്ലാവരോടും പറയണം.. പക്ഷെ ഇത്തവണ അവർ ആരോടും വിവരങ്ങളൊന്നും കൈമാറിയില്ല… യൌവ്വനം ജീവിത വഴിയിലെവിടെയോ നഷ്ടമായെങ്കിലും മണവാട്ടിയുടെ മനസുമായി പ്രിയതമ കാത്തിരുന്നു. ഒരു മണവാളന്റെ ചുറുചുറുക്കോടെ കാദർക്കയും അണിഞ്ഞൊരുങ്ങുകയാണ്. ഫോൺ ചെയ്ത് ആവശ്യമുള്ള സാധനങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റ് പ്രകാരം പർച്ചേസിംഗ് തകൃതിയായി നടക്കുന്നു... നാട്ടിലേക്ക് പോകാനുള്ള എല്ലാ ഒരുക്കങ്ങളും പൂർത്തിയാക്കി..കമ്പനി വക നല്ല ഒരു യാത്രയയപ്പുണ്ടായിരുന്നു. എല്ലാവരും കൂടി ഒരു ഉപഹാരവും നൽകി.. യാത്രക്കുള്ള ദിവസവും നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടു..
വെള്ളിയാഴ്ച കാലത്ത് സുബഹി നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് ഒരു പതിവുള്ള സുലൈമാനി (കട്ടൻ ചായ) കുടിക്കുന്നതിനിടയ്ക്ക് ഓർത്തു ഇന്നാണല്ലോ കാദർക്ക നാട്ടിൽ പോകുന്നത് ..ജുമുഅ നിസ്കാരം കഴിഞ്ഞ് കാദർക്കാടെ റൂമൊൽ പോകണമെന്ന് മനസിലുറപ്പിച്ചു.. പിറ്റെ ദിവസം ഉറങ്ങാൻ കിടക്കുമ്പോൾ റൂമിലെ അലിഖിത നിയമം അനുസരിച്ച് സൈലന്റ് മോഡിൽ വെച്ച മൊബൈൽ ഫോണിൽ ലൈറ്റ് തെളിയുന്നത് അപ്പോഴാണ് കണ്ടത്. .. ‘കാദർക്ക കോളിംഗ്‘ .. സ്ക്രീനിൽ തെളിയുന്നു. കാദർക്കാടെ കാര്യം ഓർത്തതേയുള്ളല്ലോ എന്ന് കരുതി ഫോണെടുത്തു.. അസ്സലാമു അലൈക്കും ..എന്താ കാദർക്കാ ഈ നേരത്ത്.. ? വ അലൈക്കുമുസ്സലാം.. ഇത് ഷെമീറാണ് ഇക്കാ.. ആ ഷെമീറാണോ.. ഞാൻ ജുമുഅ കഴിഞ്ഞ് അങ്ങോട്ട് വരാം.. ഇന്ന് ഉപ്പ പോവുകയാണല്ലോ..
ഒന്ന് രണ്ട് സെക്കന്റ് നേരത്തെ നിശബ്ദത.....
.. ഉപ്പ നേരത്തെ
പോയി ഇക്കാ.. ..
ഷെമീറിന്റെ പൊട്ടിക്കരച്ചിൽ തീർത്ത ആഘാതത്തിൽ തരിച്ച് പോയ എന്റെ ശരീരത്തിന്റെയും മനസിന്റെയും
തേങ്ങൽ നെഞ്ചിൽ നിന്നും തൊണ്ടയിലെത്തി തടഞ്ഞു നിന്നു.. ഹുങ്കാരത്തോടെ ഒരു കടന്നൽ കൂട്ടം എന്റെ കർണ്ണപടം
തുളച്ച് കടന്നു പോയി.. എന്നെന്നേക്കുമുള്ള വിസയുമായി
പ്രിയപ്പെട്ട കാദർക്ക എല്ലാവരെയും വിട്ട് യാത്രയായിരിക്കുന്നു.
ജീവിതമാകുന്ന പ്രവാസത്തിന്റെ
അന്ത്യം. (നിന്നിൽ നിന്നാണ് തുടക്കം. തീർച്ചയായും നിന്നിലേക്ക് തന്നെ മടക്കവും )
Note:
(ചില വായനക്കാർ എന്റെ അനുഭവമായി തെറ്റിദ്ധരിച്ചുവെന്ന് തോന്നുന്നു. ക്ഷമിക്കുക ..പറഞ്ഞ രീതിയിലുള്ള അപാകതയാവാം. എന്നാൽ ഇത് വെറും കഥയല്ലെന്ന് കൂടി ഉണർത്തട്ടെ. ചില അനുഭവങ്ങൾ തീർത്ത ആകുലതകൾ )
Note:
(ചില വായനക്കാർ എന്റെ അനുഭവമായി തെറ്റിദ്ധരിച്ചുവെന്ന് തോന്നുന്നു. ക്ഷമിക്കുക ..പറഞ്ഞ രീതിയിലുള്ള അപാകതയാവാം. എന്നാൽ ഇത് വെറും കഥയല്ലെന്ന് കൂടി ഉണർത്തട്ടെ. ചില അനുഭവങ്ങൾ തീർത്ത ആകുലതകൾ )
44 comments:
ആദ്യം ഒരു തമാശക്കഥയാണെന്നാണ് കരുതിയത്... എന്നാല് അവസാനം ജീവിതമാകുന്ന പ്രവാസത്തിന്റെ അന്ത്യം ചിലപ്പോള് ഇങ്ങിനെയും ആയിപ്പോകുന്നുവെന്ന സത്യം മനസ്സിനെ മരവിപ്പിച്ചു.
അന്ത്യം സങ്കടകരമെങ്കിലും ആഖ്യാനം നന്നായി...
വേദന നിറഞ്ഞ അന്ത്യം.മുമ്പും കേട്ടിട്ട് ഹൃദയം പൊട്ടുന്ന ഇത്തരം സംഭവങ്ങള്. സ്വപ്നങ്ങള് ബാക്കിയാക്കി മടക്കമില്ലാത്ത യാത്ര പോയ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പരലോകശാന്തിക്കായി പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നു. മലക്കുല് മൌത്ത് പിടിക്കുന്നതിനു മുമ്പ് നാട് പിടിക്കാന് നമുക്കെങ്കിലും കഴിയട്ടെ എന്ന് ഉള്ളുരുകി കേഴുന്നു നാഥനോട്.
ഒരു കഥപോലെ വായിച്ചു വന്നു. ദുരന്തമായി മരണം കൂടെക്കൂടി.
ഇത്തരം അനുഭവങ്ങള് എത്ര കണ്ടിരിക്കുന്നു!
എന്നിട്ടും നമ്മുടെ സമൂഹം എന്ത് പഠിക്കുന്നു?
ചങ്ക്പറിച്ച എഴുത്തിനു ഭാവുകങ്ങള്
തുടരൂ ഇനിയും.
Ente kanmunnil nashttappettupoya mattoru kadarikkaykku vendi...!
Ashamsakal...!!!
30 വർഷത്തെ ജീവിതത്തിനിടയിൽ 30 മാസം മാത്രം കുടുംബത്തോടൊത്ത്. അവസാനം ഇങ്ങനെയും. ദൈവമേ എന്തു പറയാനാണ്
കുറേ നല്ല ഭക്ഷ്ണം കഴിച്ചു, നല്ല ഉടുപ്പിട്ടു, നല്ല വീട്ടിൽ താമസിച്ചു എന്നല്ലാതെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിച്ചു എന്നു പറയാൻ ഒന്നുമില്ലാത്ത ജീവിതങ്ങളെ കണ്ടിട്ടുണ്ട് ഇവ്വിതം പ്രവാസികളായി, പ്രവാസി കുടുംബങ്ങളായി.
ഹൃദയ സ്പര്ശിയായ വരികള്.,. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു. കൂടുതല് ഒന്നും എഴുതാനകുന്നില്ല.
വേദനയോടെ...
ഒരു പ്രവാസിയുടെ ഭാര്യ.
http://aswanyachu.blogspot.in/
ജീവിതം!!!
കാദർക്ക യുടെ ആത്മാവിനു ശാന്തി ലഭിക്കട്ടെ
പ്രവാസ പുണ്യം
നന്നായി എഴുതി ആശംസകൾ
indeed....you deserve gentle appriciation for your innocent approach to reveal the hidden reality behind the life of exptriates. It was an excellent work of art as well. I would like to dedicate tear drops of happiness and surprise in favour of the author and millions of expatriates of which we also belongs.
Thanks & Regards
@മുഹമ്മദ് ആറങ്ങോട്ട്കര,
ആദ്യമായി അഭിപ്രായം അറിയിച്ചതിൽ നന്ദി. പ്രവാസിയുടെ ജീവിതം പലപ്പോഴും പിടികിട്ടാത്ത ഒരു തമാശയായാണ് അനുഭവപ്പെടുന്നത്..
@കാസിം തങ്ങൾ,
ഇത് ചില അനുഭവങ്ങളും ഒപ്പം ചില ആകുലതകളും കൂടിയതാണ് ..പലരും പെട്ടിയുമായി പോകുന്നതിനു പകരം പെട്ടിയിലായി പോകുന്നത് നമ്മുക്ക് മുന്നിൽ കാണുന്നു. അതെ പ്രാർഥനകൾ എപ്പോഴും ഉണ്ടായിരിക്കട്ടെ
@ റെഫി,
വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും വളരെ സന്തോഷം. ഒരു പ്രവാസിയുടെ അനുഭവങ്ങളുടെ തീഷ്ണത മറ്റൊരു പ്രവാസിക്ക് പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയുമല്ലോ..
@ സുരേഷ് കുമാർ,
അതെ നമ്മുടെ പ്രവാസ ജീവിതത്തിനിടക്ക് ഇങ്ങിനെ എത്രയോ കാദർക്കമാർ യവനികക്കുള്ളിൽ നിനച്ചിരിക്കാതെ മറയുന്നു. തുടരുന്നു നാം വീണ്ടും
@ഗീതേച്ചി,
എല്ലാ കൊല്ലവും നാട്ടിൽ പോകാൻ കഴിയുന്ന സാധാരണക്കാരായ പ്രവാസികൾ അധികമില്ല. അപ്പോൾ അവർക്ക് കിട്ടുന്ന ദിനങ്ങൾ ആലോചീക്കാമല്ലോ.. അങ്ങിനെ എത്ര ജീവിത(?)ങ്ങൾ
@ഹാഷിം,
നല്ല ഉടുപ്പിടുന്നതും നല്ല ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നതുമൊക്കെ അവർ മിക്കപ്പോഴും നാട്ടിൽ വരുമ്പോഴായിരിക്കും. നന്നായൊന്ന് തല ചായ്ക്കാനില്ലാതെ നല്ല ഭക്ഷണം കഴിക്കാതെ നല്ല വസ്ത്രം ധരിക്കാതെ നല്ല നാളെയുടെ പ്രതീക്ഷയിൽ ജീവിതം തള്ളി നീക്കുന്നവരാണധികവും.
@achu,
ഞാൻ മനസിലാക്കുന്നു. പ്രവാസത്തിന്റെ, വിരഹത്തിന്റെ വേദന അറിഞ്ഞവർക്ക് പ്രവാസിയുടെ നൊമ്പരം ഉൾകൊള്ളാനാകും.. ഇവിടെ സന്ദർശിച്ചതിനും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
@ അജിത്,
വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും വളരെ നന്ദി @ ബൈജു മണിയങ്കല , പ്രവാസത്തിന്റെ പുണ്യം അനുഭവിക്കാൻ സമയമാവുമ്പോഴേക്കും നടന്ന് മറയുന്നു പലരും അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി
@Shaj,
Thank you very much for your visit ,reading and inspirational comment
ഇവിടെ ജീവിതമില്ല, ജീവിക്കാനുള്ള തയ്യാറെടുപ്പുകളേയുള്ളു... അത് പൂർത്തിയാകുമ്പോഴേക്കും...
വായിച്ചു ...ഒടുവില് അറിയാതൊരു ദീര്ഗ നിശ്വാസം ...ഞാനും നീയും നമ്മളും ..ഒരര്ത്ഥത്തില് അല്ലെങ്കില് മറ്റൊരരര്ത്ഥത്തില് ..കാദര്ക്ക തന്നെയല്ലേ ...
ഭൂരിഭാഗം വരുന്ന പ്രവാസികള്ക്കും പറയാനുണ്ടാകും ഇങ്ങനെ ഒരു കാദര്ക്കയുടെയെങ്കിലും കഥ... അല്ലേ?
എല്ലാം തികഞ്ഞ ശേഷം നാട്ടില് വന്ന് ജീവിയ്ക്കണം എന്ന ആഗ്രഹം മാത്രം ബാക്കി...
ഓരോ പ്രവാസിയുടെയും നെഞ്ചകം ഓരോ ദ്വീപുകളാണ്. ഓര്മ്മകളുടെ ഭാരമിറക്കിവെച്ച് യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളുടെ നൂല്പ്പാലത്തിലൂടെ അവന് സഞ്ചരിക്കുന്നു. ഒരു മെഴുകുതിരിയാണ് താനെന്നറിഞ്ഞിട്ടും മറ്റുള്ളവര്ക്കായ് ഉരുകിയൊലിക്കുന്നത് അവന്റെ ത്യാഗമാണ്. നാടുവിട്ടവന്റെ വിയര്പ്പും ഔദാര്യവുമാണ് നാട്ടിലുള്ളവരുടെ സുഖാലസ്യം. അനേകം ചൂഷണങ്ങളുടെ രുചിഭേദമറിഞ്ഞേ ഒരു മനുഷ്യന് പ്രവാസിയാകുന്നുള്ളൂ..!
'കല്ലിവല്ലി'യിലെ പത്താമത്തെയും പതിമൂന്നാമത്തെയും പോസ്റ്റുകള് പ്രവാസിയെ കുറിച്ചാണ്.
ഈ പോസ്റ്റിനു മുന്പില് കീബോര്ഡ് കൊണ്ട് നമിക്കുന്നു ബഷീര്ക്കാ.
മുപ്പത് നീണ്ട സംവത്സരങ്ങളിലെ പ്രവാസ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ച് നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങി ചെല്ലാനുള്ള മോഹം ബാക്കിവെച്ച് കാദര്ക്ക പോയി. ചിലര്ക്ക് കഷ്ടപ്പെടുവാനേ വിധിച്ചിട്ടുണ്ടാവൂ, സുഖിക്കാന് ഉണ്ടാവില്ല.
@ അലി,
അതെ നല്ല നാളെക്ക് വേണ്ടി ഇന്നുകൾ ഇല്ലാതെ മരുഭൂമിയിൽ കാലം കഴിച്ച് ഒരു ജീവിതം തുടങ്ങാനിരിക്കുമ്പോൾ എല്ല്ലാം ഒരു നൊടിയിടയിൽ അവസാനിക്കുന്ന ദുരന്തം പലരും ഏറ്റുവാങ്ങുന്നു.. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
@സക്കീർ കാവുംപുറം,
നമുക്കീടയിൽ എത്രയോ കാദർക്കമാർ പക്ഷെ ആരു കേൾക്കാൻ തേങ്ങലുകൾ ..ദീർഘനിശാസങ്ങൾ .. അഭിപ്രായത്തിനു നന്ദി കൂട്ടുകാരാ
@ശ്രീ,
എല്ലാം തികഞ്ഞ് ആരും മടങ്ങുന്നില്ല മടങ്ങുന്നവർ വീണ്ടും തിരിച്ചു വരുന്ന അവസ്ഥയും ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ സ്വയം കുരുക്കിൽ കഴിയുന്ന പ്രവാസികൾ.. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും സന്തോഷം
@കണ്ണൂരാൻ,
വായനക്കും ഹൃദയം തുറന്ന അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി. പ്രവാസിക്ക് പ്രവാസിയുടെ വ്യഥകൾ പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ സാധിക്കും
@ കേരളദാസനുണ്ണി,
മെഴുകുതിരി പോലെ മറ്റുള്ളവർക്ക് പ്രകാശമേകി കത്തിതീരുന്നു പലരും.. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
മനുഷ്യന്റെ കണക്കുകൂട്ടലുകള് പലതും പിഴച്ചുപോവുന്നു.....
ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ വായിച്ചവസാനിപ്പിച്ചു. പരുക്കൻ ജീവിതയാഥാർത്ഥ്യങ്ങളുടെ ഒരു നേർവായന. മിതത്വമാർന്ന ആഖ്യാനം നന്നായി.
ഇങ്ങിനെ എത്രയെത്ര ജന്മങ്ങള് നമ്മുടെ മുന്നില് അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും എരിഞ്ഞു തീരുന്നു ..
ഗൾഫിന്റെ മനോഹര സങ്കൽപ്പങ്ങളിൽ ആറാടുന്നവർക്ക് യഥാർത്ഥത്തിൽ പ്രവാസികളുടെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾ അന്യമായിരിക്കും. കൂട്ടലും കിഴിക്കലും ബാക്കിയാക്കുന്നത് പ്രവാസികളുടെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾ മാത്രമാണ്... അതാനവന്റെ സമ്പാദ്യവും...!
@Pradeep Kumar
പ്രവാസികളുടെ കാര്യത്തിൽ പ്രത്യേകിച്ചും..കണക്കുകൾ പലപ്പോഴും പിഴച്ച് പോകുന്നു. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
@ഉസ്മാന് പള്ളിക്കരയില്
വായനക്കും നല്ല വാക്കുകൾക്കും വളരെ നന്ദി... ജീവിത യാഥാർഥ്യങ്ങളോട് മല്ലിട്ട് ജയിക്കാനാവട്ടെ
@sidheek Thozhiyoor ,
ആർക്കാണതൊക്കെ ചിന്തിക്കാൻ സമയം.. കത്തിതീർന്നതിനെ ഓർക്കുന്നതാരാണ്.. കത്തുന്നതിൽ നിന്ന് വെളിച്ചം തേടാനല്ലാതെ.. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
@Sabu Kottotty
അതെ, കൂട്ടലും കിഴിക്കലും മാത്രം മിച്ചമാവുന്നു. ജീവിതം അതിനിടാക്ക് കൈവിട്ടും പോകുന്നു. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
------------------------------
(ചില വായനക്കാർ എന്റെ അനുഭവമായി തെറ്റിദ്ധരിച്ചുവെന്ന് തോന്നുന്നു. ക്ഷമിക്കുക ..പറഞ്ഞ രീതിയിലുള്ള അപാകതയാവാം. എന്നാൽ ഇത് വെറും കഥയല്ലെന്ന് കൂടി ഉണർത്തട്ടെ പക്ഷെ ചില അനുഭവങ്ങൾ തീർത്ത ആകുലതകൾ )
ഒന്നും പറയാനില്ല ...:(
ഒരു കുടുംബജീവിതം
ആസ്വദിക്കാത്ത പ്രവാസിയുടെ
പ്രവാസത്തിന്റെ ജീവിതത്തിന്റെ അന്ത്യമാണ്
ഭായ് ഇവിടെ വരികളിലൂടെ വരച്ചിട്ടിരിക്കുന്നത്...!
പ്രവാസികളായ അനേകം പ്രയാസികളായ
ഖാദറിക്കമാരുടെ കഥയല്ലിത് ..തീർത്തും അനുഭവമാണിത്..!
അഭിനന്ദനങ്ങൾ കേട്ടൊ ഭായ്
വളരെ വേദന തോന്നി .
kochumol,
ബിലാത്തിപട്ടണം,
മിനി പി.സി,
വായനക്കും നല്ലവാക്കുകൾക്കും . പ്രവാസിയുടെ നൊമ്പരമേറ്റുവാങ്ങിയതിനും നന്ദി
കുറെ നീണ്ട ഇടവേളക്ക് ശേഷം മൊഴിമുത്തുകളിൽ ഒരു പോസ്റ്റ് ‘ഹൃദയശുദ്ധി’ യെ പറ്റി മൊഴിമുത്തുകൾ-48 പോസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നത് വായിക്കുകയും അഭിപ്രായം അറീയിക്കുകയും ചെയ്യുമല്ലോ.. എല്ലാവർക്കും നന്ദി
നന്നായിരുന്നു ..വേദനാജനകം
പ്രവാസത്തിന്റെ വേദനയും സുഖവും
കുറച്ചൊക്കെ എനിക്കും അറിയാം ...
ഭാവുകങ്ങൾ ...
പ്രവാസ ജീവിതം അനുഭവിച്ചവർക്ക് അറിയൂ...
> പൈമ,
> ബെഞ്ചാലി,
പ്രവാസത്തിന്റെ അനുഭവതീച്ചൂളകളിലൂടെ കടന്ന് പോയവർക്കത് പെട്ടെന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ സാധിക്കും. വരവിനും വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും വളരെ സന്തോഷം അറിയീക്കുന്നു
സത്യം പറയാലോ നാട്ടിലുള്ളവരെ പെട്ടെന്ന് ഒന്ൻ വിളിക്കാൻ തോന്നി...................
നേരത്തെ നാടണയാന് ഓരോ പ്രവാസിയും കൊതിക്കുന്നു. പക്ഷേ....
നല്ല കുറിപ്പ്
ഏതൊരു പ്രവാസിക്കും ഉണ്ടാകും ഇതുപോലെയുള്ള അനുഭവങ്ങള്.മിനഞ്ഞെടുക്കുന്ന കഥയെക്കാള് അനുഭവങ്ങള് വായനക്കാരിലേക്ക് എത്തിക്കുന്നത് തന്നെയാണ് ശ്രേഷ്ഠത .പ്രിയപെട്ടവരെ വേര്പിരിഞ്ഞു മണലാരണ്യത്തില് കഴിയുന്ന പ്രവാസികളുടെ ജീവിതം ഇങ്ങിനെയൊക്കെയാണെങ്കിലും ഈ മരുഭൂമിയില് എത്തിപെട്ടവര്ക്ക് ഇവിടം വിട്ടുപിരിഞ്ഞു പോകുന്നത് പ്രയാസമാണ് കാരണം പ്രവാസിയുടെ ഉത്തരവാദിത്യങ്ങള് നാള്ക്കുനാള് അധികരിച്ച്കൊണ്ടേയിരിക്കും
പ്രവാസം - ചിലത് നേടാൻ ചിലത് ത്യജിക്കേണ്ടി വരുന്നു.
പ്രവാസജീവിതത്തിൽ ഇങ്ങിനെയുള്ള അനുഭവങ്ങൾ സ്വാഭാവികം.
ആശംസകൾ.
അറബിക്കഥയിലെ കാക്കണേ ഓര്ത്തുപോയി. കണ്ണ് നിറഞ്ഞു..
ജീവിതം ഇത് (പ്രവാസ) ജീവിതം.
കൂട്ടലും കിഴിക്കലും ബാക്കിയാക്കുന്നത്പ്രവാസികളുടെ സങ്കൽപ്പങ്ങൾ മാത്രം...ഇതൊക്കെയാണ് ഒരു പ്രവാസിയുടെ ജീവിതം ...
@ ശറഫുദ്ധീൻ ചാവക്കാട്
വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി.. വീട്ടിലേക്ക് വിളിക്കുമ്പോൾ എന്റെ സ്നേഹാന്വേഷണവും അറീയിക്കൂ :)
@എം.അഷ്റഫ്.
നാടണയാൻ കൊതിച്ച് കഴിയുന്നതിനിടയിൽ പലരും ശ്വാശ്വതമായ വീട്ടിലേക്ക് യാത്രയാവുന്നു. വായനക്കും പ്രോത്സാഹനത്തിനും നന്ദി
@Rasheed thozhiyoor
അതെ, കടമകളും കടപ്പാടുകളും അവനെ ഇവിടെ വീണ്ടും വീണ്ടും തളച്ചിടുന്നു.. ഏത് വരെ...? അഭിപ്രയമറിയിച്ചതിൽ വളരെ സന്തോഷം
@ഡോ. പി. മാലങ്കോട്
പ്രവാസിയുടെ ത്യാഗം തിരിച്ചറിയുന്നവർ ചുരുക്കം. അഭിപ്രായമറിയിച്ചതിൽ നന്ദി
@ Nalina kumari said
നല്ലമനസുള്ളവരുടെ മനസ് കരയും അത് കണ്ണീരായി ഒഴുകും. ആ നല്ല മനസിനു നന്ദി ഇവിടെയെത്തിയതിലും
@Shahida Abdul Jaleel
ശരിയാണ്..കൂട്ടി കിഴിച്ച് ശിഷ്ടം കിട്ടുന്നത് കുറെ സ്വപ്നങ്ങളും സങ്കല്പങ്ങളും മാത്രം.. ഇവിടെ വന്നതിലു അഭിപ്രായമറിയിച്ചതിലും സന്തോഷം
നന്നായി എഴുതി ആശംസകൾ... ഞാനും അബൂദാബിയിൽ ഉണ്ട് ട്ടോ ..
വീണ്ടും വരാം ..
സസ്നേഹം,
ആഷിക് തിരൂർ
ജീവിതം സുഖ ദുംഖ സമ്മിശ്രമാണ് എന്നതൊരു അലിഖിത നിയമം
പക്ഷേ പ്രവാസിയുടെത്....
നന്നായി ഈ വർണ്ണന.
ഇവിടെയിതാദ്യം
എഴുതുക അറിയിക്കുക
ആശംസകൾ
ഒരിറ്റു കണ്ണീര്!! .. ചിരിച്ചു വായിച്ചു കരഞ്ഞു പോകുന്നു.
അനുഭവം പോലെ ആഖ്യാനിച്ചു. ഒരിറ്റ് നീറ്റല് .ബന്ധങ്ങളുടെ നഷ്ട്ടമാകുന്ന ഊഷമളതയെക്കുറിച്ച് പറയുമ്പോഴും പ്രവാസത്തിന് കുറവ് വരുന്നില്ല.അത്യാവശ്യം ജീവിച്ചുപോയാല് പോരാ,ആര്ഭാടത്തോടുകൂടിതന്നെ ജീവിക്കണം എന്ന തോന്നലാണ് ഇന്ന് സ്നേഹബന്ധങ്ങളേക്കാളുപരി...
@ ആഷിക്ക് തിരൂര്,
ആഷികിന്റെ ഇഷ്ക് അറിയിച്ചതിൽ വളരെ സന്തോഷം ..മുസ്വഫയിൽ തന്നെ ഞാനുമുണ്ട്.. സ്വാഗതം..
@P V Ariel,
ആദ്യമായി നുറുങ്ങുകളിലേക്ക് സുസ്വാഗതം.. വായനക്കും ഇഷ്ടം അറിയിച്ചതിലും വളരെ സ്വാഗതം..
@ ഫൈസല് ബാബു,
പ്രവാസത്തിന്റെ നൊമ്പരം മനസിലാക്കാൻ മറ്റൊരു പ്രവാസിക്കേ കഴിയൂ.. വായനക്കും അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി
@തുമ്പി
അധികം പ്രവാസികളും ജീവിതത്തിന്റെ രണ്ടറ്റം മുട്ടിക്കാൻ പ്രയാസപ്പെടുന്നവരാണ്. നുറുങ്ങുകളിലേക്ക് വന്നതിനും വായിച്ച് അഭിപ്രായമറിയിച്ചതിനും വളരെ സന്തോഷം
Post a Comment