ഗൾഫിലായിരുന്നപ്പോൾ ആഴ്ചയിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും ഫോൺ ചെയ്യുമായിരുന്നു. നാട്ടിൽ വന്നപ്പോൾ ഫോണ് വിളി
ഇല്ലാതായി.. വിളിച്ചാൽ തന്നെ വിശേഷങ്ങളൊന്നും കൂടുതൽ ചോദിക്കാറില്ല..
(
സ്വന്തക്കാരുടെ പരാതികൾ )
ഇപ്പോൾ പഴയപോലെ വന്ന്
കാണാൻ സമയമില്ല…ഒന്ന് ഫോൺ ചെയ്യാൻ സൌകര്യമില്ല....അല്ല. നീ വല്യ ആളായല്ലോ.. നിന്നെ കുറിച്ച് ഞങ്ങൾ കരുതിയതൊക്കെ
തെറ്റായിപ്പോയി… .നീ
ആളാകെ മാറി
( പഴയ കൂട്ടുകാരുടെ വിലയിരുത്തലുകൾ.. )
വന്നിട്ട് കുറെയായല്ലോ..എന്താ
..ഇനി തിരിച്ച് പോകുന്നില്ലേ.. ഓ..
അത്യാവശ്യമൊക്കെ ആയിക്കാണുമല്ലോ.. ഇനി നാട്ടിൽ
കൂടാനായിരിക്കും. അല്ലേ.
?.
( നാട്ടുകാരുടെ ആകുലതകൾ ..)
ഉപ്പ ഇനി ഗൾഫിൽ
പോകണ്ട.. എത്ര ആൾക്കാര് ഇവിടെ
ജോലി ചെയ്ത് ജീവിക്കുന്നു.. ഉപ്പാക്ക് ഇവിടെ ഒരു
ജോലിക്ക് പൊയ്കൂടെ..
( മോളുടെ ന്യായമായ സംശയങ്ങൾ )
റബ്ബേ… നഷ്ടമായ ജോലിക്ക് പകരം ഒരു
ജോലി
എവിടെയെങ്കിലും കിട്ടിയിട്ട്
വേണമല്ലോ .. കടങ്ങളൊക്കെ ഒന്ന് വീടാൻ.. ബാധ്യതകൾ ബാക്കിയാക്കി നീ
എന്നെ വിളിക്കരുതേ..
( പ്രവാസിയുടെ കണ്ണുനീരിൽ കുതിർന്ന പ്രാർഥന )
പരാതികൾക്കും ,പതം പറച്ചിലുകൾക്കുമിടയിലൂടെ ആകുലതകളും ആശങ്കകളുമായി..
എങ്കിലും പ്രതീക്ഷയോടെ, ജീവിതത്തോണിയുമായി മുന്നോട്ട്..
എത്ര കാതം ഇനി തുഴയണം..
അറിയില്ല.. !